Bundan 4 yıl önce ilk kez vereceğim “Sağlıklı Yaşam ve Fiziksel Aktivite” isimli dersim için “sosyal” temalı bir işleyiş benimsemeye karar verdim. Fizyoterapist olmanın son çeyreğindeki bu gençler bir çok alanda özelleşen “hastalığa özgü” rehabilitasyon programlarını sular seller gibi biliyorlardı. Sağlığa özgü bir aktivite programını da en iyi şekilde planlayacaklarından emindim fakat “uygulama” hatta daha önemlisi “sağlıklı yaşama özgü bir programda sürdürebilirlik” noktasında daha çok eksikleri olduğunu düşündüm.
Nereden tutsak elimizde kalacak bir kavram olan “yaşam koçluğu” ünvanı A’dan Z’ye neredeyse her meslek/kişi tarafından fütursuzca kullanılıyordu. Yaşam koçu olmak için rahatlıkla ulaşılabilecek bir kaç egzersizi “havalı” görsellerle paylaşmak yeterliydi (halen yeterli gibi!). Egzersiz bilgisi, program çeşitlendirebilme ve sürdürebilme becerisi tamamsa demek tek eksiğimiz havalı görsellerdi:) “O zaman başlasın egzersizatölyesi!” diyerek 4 yıl boyunca sayısız seans ve canlı yayın yaptık, afiş hazırladık, program ürettik… Çekineni cesaretlendirdik, hep nasıl daha iyi olabilirdi sorusundan ilerledik. Neler öğrendik neler… İtiraf edeyim en çok ben öğrendim. Yolu burdan geçen herkese teşekkür ederim.
Yenilik de eskir. Alıştığımızdan sıkılırız. Kendini tekrar etmeyen seanslar, içerikler ve bilgilerle heyecanımızı sürdürebileceğimiz bir yıl olması dileğiyle 5. yıla başlıyoruz!
Hayırlı olsun:)